No! Po co umierać, świat piękny jest. Tam, na drugim świecie, nie wiadomo jak to będzie. Trzeba jak najdłużej na ziemi żyć. Żeby tylko ludzie tutaj dobrzy byli.
       
       Kwestia Karola w rozmowie z Chrystusem 

     Tak minęła 44 rocznica śmierci Karola Wójciaka Heródka. Zmarł on w Lipnicy Wielkiej 1 września 1969  r. Jego ciało pochowano na cmentarzu w Lipnicy Wielkiej 3 września tegoż roku. Co jeszcze wiemy o wydarzeniach sprzed 44 lat?

      Otóż bezpośrednio po pogrzebie ludowego Artysty ktoś przypiął do drewnianego krzyża na Jego mogile publikowane obok zdjęcie. Oryginał zdjęcia przechowywany jest dziś w Archiwum Muzeum Tatrzańskiego im.  doktora Tytusa Chałubińskiego  w Zakopanem, z którego zbiorów wykorzystujemy w artykule kopię. P. Anna Kozak z Działu Etnografii tegoż muzeum, za zgodą Dyrekcji, (zgodę podpisała p. Katarzyna Zielińska, zastępca dyrektora muzeum), udostępniła zeskanowaną kopię tej fotografii p. Mai Kubackiej. P. Maja postanowiła pójść za ciosem i  pomóc fotografii, by po latach "powróciła" na nagrobek Artysty, do którego wcześniej została przypięta. 
        Przychylność pracowników  Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem stała się impulsem dla następnych decyzji pozwalających p. Mai spełnić postanowienie. Mianowicie  mogiłą Heródka od lat opiekuje się rodzina państwa Smreczaków z Lipnicy Wielkiej. Pp. Smreczakowie to gospodarze,  u których Karol Wójciak Heródek spędził ostatnie lata swojego życia. Zgodzili się oni ozdobić mogiłę Heródka Jego zdjęciem. Gminne Centrum Kultury w Lipnicy Wielkiej oraz Zespół Orawianie noszący imię Heródka ufundowali zdjęcie na porcelanie wykonane przez Marka Pindziaka, właściciela zakładu kamieniarskiego z Jabłonki. P. Pindziak zamontował je na nagrobku. P. Maja sfotografowała ozdobiony nagrobek podczas wizyty na cmentarzu w Lipnicy w 44. rocznicę pogrzebu. 
       Postanawiasz i masz : ) 

      Jeśli temat Cię zainteresował - odwiedź profil fb poświęcony Nieudanemu Krewniakowi. Tylko uważaj przy odwiedzinach. Energia i entuzjazm p. Mai to gwałtowna wiosenna burza ; ) zwłaszcza od 1 września (po wakacjach i w bezpośredniej bliskości terminów rocznicowych).
     Tak minęła zauważona 44. rocznica śmierci naszego NieudanieUdanego Ziomka. Już myślimy, by 45. rocznica była również zauważona i udana. Pani Maju, dużo zdrowia i sił życzymy! ; ) a.z.
   
 ***

      

     Z opracowania Grzegorza Graffa na stronie Muzeum Etnograficznego w Krakowie: Karol Wójciak (1892-1969) urodził się w Lipnicy Wielkiej na Orawie, gdzie spędził całe życie. Sąsiedzi wołali na niego „Heródek”. Krótko chodził do szkoły, nauczył się czytać i pisać. Był pastuchem, samotnikiem, mieszkał w stajni. Ściany wyklejał ilustracjami z gazet. Miał problemy z porozumiewaniem się, bełkotał, był nieśmiały. Zachęcony stawał się gawędziarzem i muzykantem. Zapraszany na wesela popisywał się śpiewem i grą na skrzypcach własnej roboty. Zapamiętano go jako człowieka życzliwego i szczęśliwego jakby na przekór wszelkim niedostatkom.