Parafia Rzymskokatolicka Św. Łukasz Ewangelisty w Lipnicy Wielkiej
Parafia Rzymskokatolicka
Św. Łukasz Ewangelisty
w Lipnicy Wielkiej
O parafii / Nasz Patron

O parafii / Nasz Patron:

 

      Postanowiłem również i ja zbadać dokładnie wszystko od początku i po kolei opisać Ci, dostojny Teofilu, abyś przekonał się o prawdziwości otrzymanego pouczenia Łk 1, 3

3m7.hermen_rode_001.jpg Święty Łukasz Ewangelista – autor trzeciej ewangelii i Dziejów Apostolskich, wierny towarzysz, opiekun i lekarz świętego Pawła Apostoła, patron lekarzy i malarzy. Według wzmianki zawartej w Liście do Kolosan (Kol 4, 14) był z pochodzenia poganinem, a z zawodu lekarzem. Ok. r. 50 przyłączył się do św. Pawła w Troadzie, w czasie drugiej podróży misyjnej swego mistrza. Z Dziejów Apostolskich (Dz 16, 10-17) dowiadujemy się, że towarzyszył Pawłowi w drodze do Filippi. Odwiedzili też razem ok. roku 57 Jerozolimę. W l. 60-61 po Chrystusie tekst Dziejów Apostolskich pozwala nam odnaleźć św. Łukasza w Rzymie towarzyszącego Pawłowi i Arystarchowi. Nasz patron towarzyszył Pawłowi również i w następnych latach w Rzymie w czasie uwięzienia Apostoła Narodów i jego oczekiwania na wyrok śmierci. Św. Łukasz poznał tam innego ewangelistę, św. Marka.

      Najstarsze świadectwo pozabiblijne o autorze trzeciej ewangelii przekazał św. Ireneusz (zm. w 200 r. po Chr.). W dziele Adversus Haereses (III; 1, 1) Ireneusz stwierdza, że: Łukasz, który był towarzyszem Pawła, spisał w księdze głoszoną przez niego Ewangelię. Według Euzebiusza (zm. w 338 r. po Chr.) św. Łukasz pochodził z Antiochii Syryjskiej. Po śmierci św. Pawła działał w Achai. Tam też prawdopodobnie napisał Ewangelię i Dzieje. Jako 84-letni starzec zmarł śmiercią naturalną w Beocji. Został pochowany w Tebach. Prawdopodobnie w IV wieku relikwie jego zostały przeniesione do Konstantynopola i umieszczone w Bazylice Dwunastu Apostołów. W VIII wieku - jak mówi wielowiekowa tradycja – relikwie Świętego przewieziono do Padwy. Odnaleziono je - nie bez okoliczności uznawanych za cudowne - w XI/XII wieku na terenie cmentarnym znajdującym się w miejscu obecnego Prato delia Valle, w Padwie. Dziś relikwie św. Łukasza są otaczane czcią w klasztorze i kościele pod wezwaniem św. Justyny. Od XIV wieku przechowywane są w marmurowym sarkofagu.

      Relikwie padewskie św. Łukasza nie są kompletne. W 1354 roku cesarz Karol IV128Lusasinside (Kopiowanie).JPG Luksemburczyk, król czeski, zażądał wydania czaszki św. Łukasza i relikwia ta znajduje się do dnia dzisiejszego w katedrze św. Wita w Pradze. W 1992 roku prawosławny metropolita Teb zwrócił się z prośbą do Biskupa Padwy o darowanie części relikwii dla złożenia w miejscu, gdzie się kiedyś znajdowały i gdzie do dziś otaczany jest czcią pusty, uświęcony grób Ewangelisty. Prośbę tę spełniono, przy okazji zaś otwarcia sarkofagu przeprowadzono interdyscyplinarne badania naukowe kośćca. Wyniki tych badań zostały opublikowane oraz zaprezentowane kongresie międzynarodowym, który odbył się w Padwie w 2000 r. Badania nie potwierdzają, ale i nie zaprzeczają autentyczności relikwii. Obok Padwy do posiadania relikwii św. Łukasza ciągle przyznają się Efez, Beocja, Wenecja i Konstantynopol.

      O św. Łukaszu można powiedzieć, że był pisarzem, historykiem i teologiem. Księgi biblijne, których jest autorem wskazują na jego wykształcenie hellenistyczne, rzetelność historyczną, umiejętne korzystanie ze źródeł i precyzyjne ujmowanie faktów, których sam był świadkiem. Są napisane w języku greckim, wysmakowanym, aczkolwiek  prostym i zrozumiałym dla każdego czytelnika stylem literackim.

      Dzieje Apostolskie dokumentują przeszłość i bronią chrześcijaństwo przed fałszywymi zarzutami. Opowiadają historię Apostołów, opisują ich świadectwo o Chrystusie Zmartwychwstałym i życie pierwszych wspólnot chrześcijańskich, zrodzonych z tego świadectwa.

      1Lucaswriter (Kopiowanie).JPGEwangelię według św. Łukasza cechuje atmosfera modlitwy, radości, pokoju, chwały Bożej, łagodności i dobroci. Autor posiada głębokie wyczucie psychiki i wspaniale kreśli portrety swoich bohaterów, zwłaszcza Jezusa. Jest również bardziej, niż inni ewangeliści wrażliwy na rolę i misję kobiet. Wskazuje, że kobiety na równi z mężczyznami są zobowiązane do przyjęcia Ewangelii i odpowiedzialne za jej głoszenie. W Ewangelii św. Łukasza znajdziemy też odpowiedź na pytanie jaki jest cel chrześcijaństwa w świecie. Historia Jezusa i historia Kościoła są ostatnim etapem historii zbawienia. Jezus cały czas działa w swym Kościele, przez swój Kościół i towarzyszy Kościołowi w drodze do ostatecznego spotkania z Bogiem. Bez Ewangelii2Lucas (Kopiowanie).JPG według świętego Łukasza nie znalibyśmy dzieciństwa Pana Jezusa. Nie powstałyby najprawdopodobniej Jasełka, bo to właśnie św. Łukasz opisuje pokłon pasterzy w Betlejem przed Nowonarodzonym. Trudno też wyobrazić sobie przeżywanie wieczerzy w dzień Wigilii Bożego Narodzenia w katolickiej rodzinie bez odczytania fragmentu Ewangelii według św. Łukasza o narodzeniu Jezusa (Łk 2, 1 – 14)

     Reprodukcja obrazuje św. Łukasza zapisującego tekst Ewangelii pod opieką Matki Bożej i z błogosławieństwem nowonarodzonego Jezusa. Oryginał można oglądać jako lewe skrzydło ołtarza św. Łukasza pędzla Hermena Rode z kościoła św. Katarzyny w Lubece, w Niemczech. Obecnie ołtarz przechowywany jest w zbiorach Muzeum Historii, Sztuki i Kultury w tym samym mieście. 
           Ponadto publikujemy wyobrażenia naszego patrona z kościoła parafialnego pod jego wezwaniem w Lipnicy Wielkiej: odpowiednio od góry: malowane na tynku, fragment polichromii sklepienia nad prezbiterium w części północnej (obecnie logo naszej strony internetowej), płaskorzeźba na balkonie ambony i rzeżba św. Łukasza w niszy zwieńczającej ołtarz główny (zdjęcia ze zbiorów ks. Wojciecha Gazdowicza i za jego pozwoleniem)

      Bibliografia pozycji wykorzystanych do przygotowania powyższego opracowania:

  •  Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa, 2009
  • Henryk Fros SI, Franciszek Sowa; Twoje Imię. Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny, WAM, Kraków, 1982

  • Wincenty Zaleski, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa, 2002

  • Hugo Hoever OSCist, Żywoty Świętych Pańskich, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn, 1989

 

 


Menu:

Kalendarz litrugiczny:

 
Triduum Paschalne, Wielki Piątek
29 marca 2024r.

Warto wiedzieć:

Warto wiedzieć:

Trzech papieży przyczyniło się najbardziej do upowszechnienia Różańca:


1. Papież Pius V w 1566 roku zatwierdził formę tej modlitwy


2. Papież Leon XIII wprowadził październik jako miesiąc różańcowy. Widział w Różańcu oręż przeciwko atakom szatana.


3. Papież Jan Paweł II ogłosił Rok Różańca (2002/2003). Wprowadził również tajemnice światła. "Dzięki Różańcowi zawsze doznawałem otuchy" - wyznał.



 


xtml
css
e-parafia